هر روز سال 88 تا آخرین روز های آن یعنی بعد از چهارشنبه سوری پر بود از حادثه های خوب و بد !
هیجانات خردادماه منحصر به فرد بود ،
روزهایی که شور و شوق جوانی و احساس مسئولیت و انرژی را در چهره مردم می توانستی ببینی ...
جو گیر نشده بودم بلکه احساس وظیفه می کردم [مثل همه ] در انتخاب اصلح مردم را کمک کنم چقدر با دوستان و همکاران بحث میکردم تا متقاعدشان کنم کاندیدای ما اصلح تر است و...
این روزها حدود 2 سال از آن ایام پر شور میگذرد.و خیلی چیزها تغییر کرده و من دیگر هیجان آن روزها را ندارم دیگر نمی توانم خیلی محکم از احمدی نژاد حمایت کنم...
اگر روند به همین منوال پیش رود شاید خیلی ها به این نتیجه برسند چرا؟
چون احمدی نژاد مثل اینکه در دور دوم دچار توهم شده و خودش را تافته ی جدا بافته می داند که باید همه نازش را بکشند دیگر در مجمع تشخیص مصلحت شرکت نمی کند ، وزیر امور خارجه و اطلاعات را در بدترین موقعیت سیاسی منطقه عوض میکند ، قانون مجلس را اجرا نمی کند و گویا دیگر در جلسات هیات دولت هم شرکت نمی کند و...
سوالاتی ذهن مرا مشغول کرده که شاید بعدا مطرح کنم ...
نویسنده » صابر . ساعت 6:54 عصر روز سه شنبه 90 اردیبهشت 6
سال 76 در مدرسه ی شهادت [در یکی از نواحی تهران بزرگ ] با یکی از همکاران به اصطلاح چپی صحبت میکردم تا اینکه بحث در مورد وضعیت فرزندش رسید.
گفت: که پسرش در دانشگاه علامه رشته ی زبان انگلیسی می خواند و از مریدان حاج منصور ارضی است برای من جالب بود که چرا اجازه می داد پسرش در مراسمات حاج منصور که رنگ و بوی سیاسی و راستی و ولایی داشت شرکت کند ؟
جواب همکارم جالب بود مجلس امام حسین (ع) سرشار از نعمت است و هر کس در آن باشد فازغ از نوع گرایش سیاسی ایمن و سالم است و محیطی سالمتر از هیات حاج منصور کجا می توان یافت...
امروز هم همان اعتقاد را دارم سالمتر از مجلس حسین (ع) و مداحی شوریده ای چون حاج منصور کجا می توان یافت؟
این روزها دفتر حقوقی احمدی نژاد از حاج منصور شکایت کرده اند شاید که :
حاج منصور به احمدی نژاد متذکر شده که خرت از پل گذشت که به هیات ها سر نمی زنی و عکس نمی گیری!؟
... احمدی نژاد جان مادرمان زهرا به صراط مستقیم برگرد!
... رفیقان ناباب را از دور و برت دور کن !
شاید اینها جرم مداحی است که همه افراد سالم از هر هر جناحی با صدای سوزناک او حیسنی می شوند و لابد کسانی شکایت کرده اند که به گمان خود برای موفقیت دیگر نیازی به دعای بعد زیارت عاشورای حاج منصور ارضی ندارند!
نویسنده » صابر . ساعت 11:26 عصر روز دوشنبه 90 اردیبهشت 5
اگر سالها پیش خبر رها کردن بیماران فقیر در کنار اتوبان مربوط به کشور دیگری بود حتما حساس تر بودیم شاید به حال و روز آنها گریه می کردیم و ... امروز در تهران ما این اتفاق افتاده !
انتظار بیجایی داشتم که مثل هر کشور پیشرفته دنیا وزیر بهداشت بیاید و از مردم به خاطر این توهینی که به ملت شده معذرت خواهی کند...
معذرت خواستن مشکل اساسی مسئولین ماست البته بندگان خدا هم حق دارند در این صورت باید هر روز خدا معذرت خواهی کنند چون سیستم اداری و استخدام مریض و گزینش های ناصواب در نهایت چنین خروجی خواهد داشت. کافی است به آمار وحشتناک تصادفات منجر به مرگ نگاه کنید به کوتاهی های مسئولین امر بهتر پی می برید ...
روی دفترچه های بیمه کلام رهبری نقش بسته که : "ما می خواهیم اگر کسی در خانواده ای مریض شد بیش از مریض داری رنج دیگری نداشته باشد" واقعا الان رنجهای دیگری که خانواده های مریض دار دارند لیست شود شرم آور خواهد بود:
- تحویل گرفته نشدن بیماران توسط پزشکان مجرب بیمارستان و ارجاع آنها به مطبها یا بیمارستانهای خصوصی
- عدم سرویس دهی مطلوب در بیمارستان ها ، عدم حضور به موقع پرستاران و کادر پزشکی بر بالین بیماران
- انجام اکثر امور پزشکی توسط دانشجویان و عدم نظارت بر عملکرد آنها
- عدم رعایت حدود شرعی توسط مجموعه بهداشت و امور پزشکی و دانشجویان در بیمارستانها و مراکز درمانی
- عدم پاسخگو بودن بیمارستانها
- ...
و از امروز دغدغه های جدید...!
- بیماران را خانواده ها به تخت و اتاق قفل و زنجیر می کنند تا سر از بیابان و خیابان در نیاورند
- یک نفر همراه مسلح نزد بیمار در ورودی اتاق بیمار 24 ساعته کشیک می دهد تا بیمار گم نشود.
- به بیماران دستگاه رد یاب نصب می کنند تا در صورت دزدیده شدن توسط کادر بیمارستان قابل ردیابی باشند.
و اما بی پولی ...
- کسی که پول ندارد حق مریض شدن ندارد!
- کسی که پول ندارد فقط این حق را دارد که در تجمعات شعار دهد که "انرژی هسته ای حق مسلم ماست "ولی حق استفاده از داروهای گران هسته ای را ندارد!
- کسی که پول ندارد فقط به درد انتخابات و راهپیمائی ها می خورد . چون سواد ندارد که از قانون اساسی و متون آن باخبر باشد و حق و حقوق خود را بداند.
بخندیم یا گریه کنیم:
"... مدیر کل نظارت بر درمان وزارت بهداشت افزود: البته ردیف‌های در اختیار وزارت بهداشت برای کمک به بیماران بی بضاعت کم است و در حدود 10درصد اعتبار مورد نیاز وزارت بهداشت است و باید افزایش یابد اما این دلیل نمی‌شود که بیماری به علت نداشتن پول از ادامه درمان محروم شود و در خیابان رها شود و در هر صورت بیمارستان باید پاسخگوی بیماران تا انتهای روند درمان باشند. "
نویسنده » صابر . ساعت 6:26 عصر روز یکشنبه 90 اردیبهشت 4
