در ایران ما همیشه دعواست این هم یک نمونه از دعواها :
دعوا سر خال ترک شیرازی!!!
حافظ :
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را
صایب تبریزی :
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سرو دست و تن و پا را
شهریار:
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم تمام روح و اجزا را
هر آنکس چیز می بخشد بسان مرد می بخشد
نه چون صایب که می بخشد سرو دست و تن و پا را
سرو دست و تن و پا را به خاک گور می بخشند
نه بر آن ترک شیرازی که شور افکنده دلها را
نویسنده » صابر . ساعت 9:6 عصر روز پنج شنبه 90 تیر 23
نویسنده » صابر . ساعت 10:57 عصر روز دوشنبه 90 تیر 20
* جانبازی که از 15 سال پیش طعم غذا را نچشیده*
تمام اعضای خانواده همیشه دوست دارند، حداقل یک وعده غذا را دور هم بنشینند اما چندین سال است که این زن به تنهایی در گوشه آشپزخانه غذا می‌خورد طوری که حتی صدای چیدن میز غذا به گوش همسرش نرسد؛ او خیلی وقت است که غذای عطردار درست نمی‌کند و می‌گوید «من چگونه چنین غذایی را بخورم در حالی که ابراهیم‌ام نمی‌تواند از آن بخورد»
به احترام عزت و شرف این بزرگمرد و صبر و بردباری این شیرزن که منزل ایشان مدرسه صبر و فداکاری است در مقابل تصاویرشان از جا بلند شویم.
برگرفته از سایتی گمنام
نویسنده » صابر . ساعت 1:15 صبح روز دوشنبه 90 تیر 20
